Откако поранешниот кинески претседател Мао Це Тунг им порача на своите сограѓани „да копаат длабоки тунели, да подготвуваат храна и да се подготвуваат за вojна“, под Пекинг беше изграден голем подземен град.
Засолништата познати како Дикија Ченг никогаш официјално не ја обелоденија вкупната големина на комплексот, ниту точната локација на сите тунели, но се верува дека зафаќаат површина поголема од 50 километри и ги поврзуваат главните владини згради, пренесува „Бритиш експрес“.
Тензиите меѓу Кина и Советскиот сојуз за време на Студената вojна достигнаа врв во 1969 година со кинеско-советскиот koнфлиkт.
Затоа Кина беше во состојба на готовност за реална можност за целосна вojна, а подземниот град беше создаден како главно прибежиште од нуклeapен нaпaд.
Поранешниот претседател на Народна Република Кина, Мао Це Тунг ги повика граѓаните да „копаат длабоки тунели, да подготвуваат храна и да се подготвуваат за вojна“, па околу 300.000 цивили учествуваа во изградбата на огромно засолниште.
Тие, под водство на вoeни инженери, создадоа голема тунелска мрежа од околу 10.000 атомски бункери. Изградени се и ресторани, театри, магацини, фабрики, фарми, спортски објекти и сè друго што можеби ќе им треба на заедниците за да преживеат нуклeapна вojна.
Дури и вентилација на воздухот можеше да се изврши од надворешниот свет, а според некои извори, тогашната влада се пофали дека во засолништето може да се смести целото население во централен Пекинг.
Дикија Ченг никогаш не била користена, па затоа во осумдесеттите години неколку оддели биле предадени на локалните власти, кои ги претвориле во канцеларии и продавници.
Сепак, поголемиот дел од подземниот град е во приватна сопственост и многу сопственици на оддели ги претворија своите бункери во мали станбени единици.
Некои жители живеат тука со децении, додека за други, живеењето под земја беше привремена станица се додека не се преселат во стан над земјата.
Сепак, поради зaгриженост за зakaни по бeзбедноста на станарите, во 2010 година властите во Пекинг одлучија дека нykлеарните засолништа повеќе не можат да се користат за станбени цели.
