Додека голем дел од Европа се соочува со нови строги мерки поради коронавирусот, Кина станува сè поуспешна во борбата против Ковид-19, пишува „Си-ен-ен“.
Кина забележа позитивен економски раст втор квартал по ред. Многумина во Европа го сфатија пристапот на Кина кон коронавирусот како драконски – 76-дневна „блокада“ во Вухан, каде што првпат се појави вирусот.
Но, во другите делови на земјата немаше такви строги ограничувања, дури и за време на раната фаза на пандемијата.
Успехот на Кина во борбата против коронавирусот најмногу се должи на одговорот на решавањето на последиците од „заклучувањето“ – конкретно, можноста на локалните власти да ги следат случаите низ целата земја и навремено да ги информираат властите секогаш кога ќе се појави ново жариште на зараза.
Една од техниките што ја користат властите е софистициран систем на кодови подредени во боја што ги следи движењата на луѓето. За да влезе во многу простори, едно лице мора да има зелен код и соодветен QR код. Ова им овозможи на регионалните власти да стават одредена област под клуч или да спроведат масовно тестирање по потреба.
Влегувањето во Кина од странство е исто така строго ограничено, а покрај строгите карантински мерки за сите патници, за одржување на вирусот под контрола помогна и усогласеноста со хигиенските прописи кои властите строго ги надгледуваа и спроведоа масовни пропагандни кампањи, пренесува Јутарњи.хр.
Кина остана во состојба на готовност и по враќањето во релативно нормална состојба. Властите реагираат брзо на нови случаи на инфекција и ги следат сите преку различни методи, а слични напори се направени во Јужна Кореја, Хонгконг и други делови на Источна Азија.
За споредба, следењето на заразените во Европа останува неразвиено, а можноста за масовно тестирање останува слаба во многу земји. Покрај тоа, европските граници останаа во голема мера отворени.
Според извештајот на СЗО, основата е проактивен надзор, многу брзо дијагностицирање и изолација, ригорозно следење и карантин на блиски контакти и исклучително висок степен на разбирање и прифаќање на овие мерки од страна на населението.
Иако кинескиот модел се покажа како ефикасен, а слични методи се покажаа успешни и во остатокот од Источна Азија, Европа сепак заостанува.