Експерти предвидуваат: Напaдот на Запад врз Русија може да прeдизвика жecток koнфликт и дpaматични поcледици

Поврзано

- Advertisement -
- Advertisement -

Континуитетот на старата политика на санкции, заедно со обидите за внатрешна дестабилизација на Русија, можат да ги направат односите на Западот со Москва целосно невозможни. Санкциите не се алтернатива на преговорите. И тие можат да доведат до жесток конфликт и да создадат драматични последици за безбедноста на целиот континент. За жал, се чини дека таквиот исход ќе стане веројатен, пишува Спутник.


Западни санкции против Русија


Санкциите не се долгорочно решение. Нивната примена мора да биде кратка и ограничена. Во контекст на долгорочниот циклус опишан од Фернан Бродел, ваквите мерки не можат да го променат текот. Ова е значењето на пораката на Герхард Шиндлер, поранешниот шеф на германската разузнавачка служба, кој ги повикува државните структури „да и подадат рака на Русија“ и понатаму потенцира дека Берлин треба да биде првиот што ќе го стори тоа “како пример на другите “.

Тој додава: „Во иднина, со нетрпение очекуваме Русија да биде на наша страна како партнер и Русите како пријатели“.

Сепак, во исто време следеше иницијативата на Хајке Маса и Jeanан-Иво Ледријан за воведување санкции против руски официјални лица и институции поради „случајот Навални“. Паралелно, слична реакција од Соединетите држави.


Не се потребни докази, ниту причини


На прв поглед, се чини парадоксално да нема значаен одговор на ниту едно прашање од здрав разум во конструкцијата. Но, од друга страна, за спроведување на политиката на санкции не се потребни докази, туку причини. Ова е причината за продолжување на политиката утврдена во 2014 година. Кога „рокот“ ќе истече по овој повод, ќе се појави нов. „Случајот Скрипаj“ претходно служеше за продолжување на старите санкции и воведување нови механизми за санкција (ЕУ), како и за нови драстични мерки (САД). „Случајот Навални“ ќе се претвори во тези за загрозување на човековите права , недостаток на демократија и, конечно, за нелегитимност на претстојните парламентарни избори. ЕУ и САД продолжуваат како порано, мислењето на Шиндлер не се сфаќа сериозно.

Не е важно што резултатите од досегашните активности се или сомнителни или контрапродуктивни. На економско поле, иако санкциите предизвикаа непријатен „пад“ во рускиот систем, тие не ја постигнаа целта.

Поголема главоболка за економските текови во Русија донесе падот на цените на енергијата на „историскиот минимум“ и последиците од пандемијата. Повторно се покажа: колку е поголема економијата, толку е потешко да се влијае врз неа со вакви мерки!
Со претпоставениот пораст на цените на нафтата и бензинот и крајот на пандемијата, овој тренд исто така се менува, без оглед на санкциите. Што е значајно и на психолошко ниво. На политичко поле, верувањето дека економскиот притисок, со дополнителни демонстрации на улица, ќе предизвика социјално незадоволство и, следствено, ќе предизвика политички промени, не е докажано во „југословенската практика“ од 90-тите години на минатиот век.

Санкциите го зајакнуваат отпорот
Историјата учи дека политичката изолација , која е придружена со санкциите, малку ја крунисува поддршката на раководството против кое се насочуваат мерките, но во исто време, оние кои го поддржуваат тоа раководство стануваат поцврсти и поодлучни во одбраната на сопствените верувања. Оние подготвени за одбрана се многу пати помотивирани од делот на општеството кој е подготвен да поддржи надворешно проектирани промени. Најдобрата илустрација од актуелната политика е примерот на Александар Лукашенко. Наспроти надворешниот притисок, се појавува силен и организиран внатрешен отпор. И, како по правило, постојаната изградба на нови причини не влијае на двоумењето на оние кои се вклучени во организирањето на внатрешен отпор. Нападнатата страна е хомогенизирана.

Санкциите ја уништуваат довербата, ги воведуваат страните во режим на заемна недоверба, а надворешниот непријател станува поголем проблем од каква било внатрешна неволја.

Hо со обидите за внатрешна дестабилизација на Русија, може да ги направи односите ЕУ-САД со Москва целосно невозможни. Јас сум далеку полош отколку што се денес. Во исто време, ниту ограничувачките мерки нема да го донесат посакуваниот резултат, ниту (погрешната) употреба на „случајот Навални“ ќе предизвика пуч. На крајот, по парламентарните избори во Русија, веќе нема да има ни тронка доверба во односите меѓу двете страни.
Последица на сето ова е дека во такво опкружување не можат да се водат искрени преговори дури и за релативно безначајни прашања. Кога преовладува недоверба, во една релација сè станува прашање од голема важност, секој спор се сфаќа како дипломатска победа или политичка концесија, а постигнувањето на неопходните компромиси е тешка задача. Санкциите не се алтернатива на преговорите. И тие можат да доведат до жесток конфликт и да создадат драматични последици за безбедноста на целиот континент.

За жал, се чини дека таквиот исход ќе стане веројатен.

Latest News

Богата агенда:Со кого ќе се сретнат денес Ковачевски и Османи во Софија?

Владата ја објави денешната агенда на Премиерот Ковачевски, министерот за надворешни работи, Бујар Османи и останатиот владин состав. "Вечерва заврши...

More Articles Like This