Откако австралиски научници во јуни 2020 во стручниот магазин „Антивирал рисрч“ објавија извештај дека со примена на лекот „Ивермектин“ во предклиничка, ин витро студија, што значи во лабораториски услови, е постигнато значително редуцирање на корона вирусот САРС-КоВ-2, почна вистинска хистерија по лекот. Тоа особено важи за Латинска Америка, каде што „Ивермектинот“ се третира како некој вид „чудотворен лек“. И група медицинари од САД советува употреба на „Ивермектин“ во лекувањето против коронавирус, без оглед на сомнежот во неговата ефикасност, пишува „Дојче веле“.
„Ивермектинот“ во суштина се користи за третман на паразитни заболувања кај животни и кај луѓето, тој е евтин и се продава слободно, без рецепт. Се применува на пример против шуга или болести предизвикани од паразити. Тој дејствува врз хлоридните канали на тој начин што предизвикува парализирање или смрт на паразитите.
Вистински, потврден доказ за делотворноста засега отсуствува, иако во меѓувреме според „Clinicaltrials.gov“ на Националната медицинска библиотека на САД постојат 41 студија за антипаразитското средство, од кои 14 се веќе завршени.
Светската здравствена организација (СЗО) и Американската служба за лекови (ФДА) не советуваат примена на „Ивермектин“ за лекување Ковид-19, предупредувајќи на нуспојави.
Потребни се натамошни испитувања заради докажување дали „Ивермектинот“ може да биде соодветен како превентивно или средство за лекување од корона вирус – гласи нивниот став.
И САХРА, Јужноафриканската служба за лекови, на крајот на декември ланската година издаде предупредување за користење: не постојат никакви потврдени податоци за употребата на „Ивермектин“ во третман на инфекции со Ковид-19. Во поглед на безбедноста и делотворноста, нема докази кои поткрепуваат примена на „Ивермектин“, ниту клинички студии кои би ја оправдале примената.
Сосема поинакво вреднување има во март основаната „Front Line COVID-19 Critical Care Alliance“ (ФЛЦЦЦ) со седиште во американската сојузна држава Висконсин. Оваа алијанса од медицинари за интензивна нега за цел има развој и вреднување на протоколи за третман на Ковид-19, базирани на евиденција, тековни и оптимирани. Резултатот фактички звучи како чудотворено средство, кое е одамна познато, речиси секаде достапно и згора на тоа уште и евтино.
По проучувањето на постојните клинички податоци, ФЛЦЦЦ на средината на декември 2020 дојде до заклучок дека „Ивермектин“ навистина може во голема мерка да го намали присуството на вирусот. Освен тоа, антипаразитскиот лек може да го сузбива пренесувањето и развојот на Ковид-19 кај инфицираните. Така, „Ивермектин“ кај пациентите со полесна или средно тешка клиничка слика придонесуваат за забрзување на оздравувањето и спречуваат влошување, доколку лекот се применува непосредно по манифестирањето на првите симптоми. Кај пациентите со тешка клиничка слика Ивермектинот ја редуцира нужноста од болнички престој и ја намалува стапката на смртност.
Покрај на податоците, ФЛЦЦЦ укажува и на позитивните искуства со „Ивермектин“ во повеќе латиноамерикански држави. Така на пример здравствените власти во Перу, Бразил и Парагвај делумно уште лани во мај, значи непосредно пред објавувањето на сознанијата на австралиските научници, го користеле „Ивермектин“ во голем обем и го делеле меѓу населението.
ФЛЦЦЦ тврди дека широката примена имала успех, зашто во овие региони бројот на случаи е значително намален во споредба со областите каде не бил даван „Ивермектин“.
Според ФЛЦЦЦ, нешто слично е забележано и надвор од Јужна Америка, на пример во одделни африкански земји. Врз основа на овие успеси, медицинарите од ФЛЦЦЦ препорачуваат користење на „Ивермектин“ како профилакса, но и како лек за третман на заболени од Ковид-19.
Додека сигурни и ефикасни средства не се достапни во доволни количини токму во структурно слабите и сиромашни подрачја, „Ивермектин“ претставува алтернатива. Широката примена на оваа сигурна, евтина и ефективна интервенција при глобален пораст на инфекциите со Ковид-19 би довела до драстично намалување на стапката на зараза и смртност кај пациентите со полесен, средно тежок или дури и кај оние со исклучително тежок тек на болеста.
