Глобал Тајмс е кинескио медиум спонзориран од државата и Комунистичката партија на Кина. Тој ги пренесува само официјалните кинески ставови без дипломатски речник и без ракавици, а тоа што објави пред малку е застрашувачко.
Во анализа на состојбата околу Тајван се вели дека Кина го третира присуството на американски војници на островот како инвазија и дека во евентуален напад американската војска ќе биде прва на удар.
Текстот ви го пренесуваме во целост:
Во четвртокот извештајот на Волстрит Журнал дека околу дваесетина припадници на американските специјални сили и трупи за поддршка „тајно дејствуваат во Тајван за да ги обучуваат воени сили таму“ најмалку една година, привлече големо внимание.
И Пентагон и Тајпеј одбија да го коментираат извештајот, но бидејќи САД ја разоткри веста преку анонимни службеници, направи чекор напред за да ги поткопа, клучните услови за воспоставување и нормализирање на дипломатски односи помеѓу Кина и САД.
Фактот што САД испраќа воен персонал на островот Тајван е многу сериознаработа. Соединетите држави, поради потребата да обезбедат обука за воените сили на Тајван, испратија воен персонал на островот во минатото, но тоа го направија тивко. САД сега се обидуваат да испратат силен сигнал до Кина со објавување на таквите операции. Избраа чувствително време: Авиони од копното изведоа големи вежби во близина на островот Тајван и предизвикаа сензација, додека кинески и американски претставници на високо ниво само се состанаа во Цирих и постигнаа одреден консензус за ублажување билатерални односи.
САД сакаат да ги вознемират Кинезите. Ова е конзистентна тактика на Вашингтон. Кина мора да одговори на новите провокации на САД за да ги натера Вашингтон и островот Тајван целосно да ја сфатат сериозноста на нивното договарање. Во спротивно, во следниот чекор, американскиот воен персонал може да се појави на островот Тајван, јавно облечен во униформи и нивниот број може да се зголеми од десетици на стотици, па дури и повеќе за да формира де факто американски гарнизон на островот. Мора да им дадеме до знаење дека си играат со оган и може да предизвикаат војна, а последиците што ќе ги донесат нивните постапки се неподносливи и за островот САД и за Тајван.
САД и тајванскиот остров се најзагрижени дека копното ги завршува воените подготовки за напад на Тајван и најверојатно ќе го реши тајванското прашање со сила или ќе ги принуди тајванските власти да се предадат за неколку години, па дури и за пократок временски период. Тогаш ние мора јасно да им кажеме дека секој чин за зајакнување на договорот САД-Тајван дополнително ќе ја зајакне решеноста на копното да оствари обединување со сила. Исто така, ќе ги забрза целокупните подготовки за воени акции и ќе го доведе критичниот момент кој ќе се случи час посокоро.
Второ, ние мора решително да го дефинираме распоредувањето на американските војници во Тајван како „инвазија“. Кина има право да изврши воени напади против нив во секое време. Нема да дадеме никакви ветувања за нивната безбедност. Откако ќе започне војна во Тајванските теснец, тој американски воен персонал ќе биде првиот што ќе биде елиминиран. Преку таква декларација, ние мора да го натераме Вашингтон да разбере дека игра опасна игра која е предодредена да разгори оган врз себе и дека ги ризикува животите на младите американски војници.
Tрето, Kина има иницијатива да одлучи за распоредот кога ќе преземе воени напади и земјата ќе донесе севкупни одлуки. Домашната кохезија и високата доверба на јавноста во властите се од критично значење. Мораме да ги натераме островот Тајван и САД да имаат длабоко чувство на криза за во иднина и да им да разберат дека динамиката на ситуацијата во теснецот не се решава соогласно нивниот заговор. Ние нема да танцуваме според нивната мелодија, туку ќе ги скршиме нивните трикови со стратешка агресивност.
Борбата во Тајванскиот теснец е за процес, но повеќе за резултат. Резултатот е: Островот конечно ќе се врати во прегратките на татковината. И властите на САД и Демократската напредна партија имаа зголемено чувство на итност. Ова е заеднички одредено од силата и волјата на Кина.
Кина е нуклеарна сила. Шефот на американската стратешка команда Чарлс Ричард ги опиша нашите способности за нуклеарно одвраќање како „одземаат здив“. Апсолутната воена предност што континентот ја формираше над Тајван е доволна за да ни овозможи да го превземеме островот во еден удар. Доколку американската војска учествува во војната, таа ќе биде тешко погодена од Народноослободителната армија и ќе претрпи неподносливи загуби. Додека кинеската економска скала продолжува да се приближува кон онаа на САД, таканаречените американски санкции не беа во можност да ја одвратат Кина. Решавањето на прашањето со Тајван преку воени средства стана сериозна опција.
Се додека Кина го одржува својот развој и национално единство во играта со САД и тајванскиот остров, тоа ќе ги потврди погрешните пресметки на двајцата. Со оглед на тоа што играта не може да го промени основниот процес на подемот на Кина, тоа само ќе и олесни на Кина да реализира обединување со сила, со што ќе се зајакне решеноста на копното. Целиот процес ќе ги направи САД и Тајван очајни.
САД сакаат да ги зајакнат способностите за самоодбрана на островот Тајван и да ја зголемат довербата во отпорот кон преку обука на воените сили на островот. Тоа е само желба. Американската војска целосно ги опреми и обучи авганистанските владини сили, но армијата што ја изградија не можеше да издржи ниту еден удар. Примерот на Виетнамската војна, исто така, докажува дека американската опрема и обука никогаш не успеале да ја зајакнат волјата на војската за борба.
Сецесионистичката власт во Тајван се прецени себеси, тврдејќи дека дејствува како предводник на САД. Но, откако Кина ќе започне општа офанзива против властите од другата страна на Тајванскиот теснец, или дури и да даде ултиматум пред да го започне нападот, светот ќе види колку се слаби и кукавички тајванските сецесионисти.
Извор: Глобал Тајмс