Српскиот претседател Александар Вучиќ по состанокот на Процесот Брдо-Бриoни рече дека не верува дека ЕУ сериозно размислува за проширување во моментот и потврди дека прашањето за промена на границите е главно прашање за кое лидерите на регионот не можат да се согласат.
Претседателите на Словенија и Хрватска, Борут Пахор и Зоран Милановиќ, ко-претседаваа со десетгодишнината од Процесот Брдо-Бријуни на Брдо кај Крањ.
На состанокот присуствуваа српскиот претседател Александар Вучиќ, косовскиот претседател Вјоса Османи, црногорскиот претседател Мило Ѓукановиќ, претседателот на Македонија, Стево Пендаровски, албанскиот претседател Илир Мета и членовите на претседателството на Босна и Херцеговина – Жељко Комшиќ, Милорад Додик и Сефик Џаферовиќ.
Вучиќ рече дека на состанокот била разгледана идејата за влез во ЕУ „во пакет“ и рече дека Црна Гора инсистира прво да влезат оние земји кои се најблиску до членството, но тој не сакал да инсистира на тоа.
„Отпрвин не верувам дека ЕУ сериозно го разгледува ова во моментот. Оставете не сите како што сме несовршени, колку проблеми имаме, што не сме исполниле. И да исполневме сè и да направевме сè и да постигневме компромис меѓу Белград и Приштина, што очигледно не е реално, повторно немаше да бидеме дел од ЕУ“, рече српскиот претседател.
Црна Гора е најблиску до влезот во ЕУ со 33 отворени поглавја. Последното поглавје, Поглавје 8 – Пазарна конкуренција, беше отворено кон крајот на јуни минатата година. Во деветте години од пристапните преговори со Унијата, таа привремено затвори три поглавја.
Преговорите за пристапување на Србија започнаа во 2014 година, досега таа отвори 18 поглавја и привремено затвори две.
Вучиќ предупреди дека ова е прашање за кое не се зборува и само топката се пренесува на некој друг.
„Реалната состојба е таква што има замор од проширувањето, реалната состојба во нашиот регион е дека тоа не е мал замор од самата приказна за сето ова“.
Но, тој додаде дека за Србија е најдобро да остане на европскиот пат.
Границите беа споменати и во контекст на нивното бришење во регионот, што ќе овозможи проток на луѓе, добра, капитал, а Вучиќ вели дека тоа е „добро“ и дека „има многу паметни работи во заклучоците“.
Прашањето за промена на границите беше едно од главните за кои земјите од регионот не можеа да се согласат.
„Србија отсекогаш била посветена на принципот на почитување на непроменливост на границите признати од Обединетите нации (…) Не како на која земја и се допаѓа – еднаш може да се менуваат границите, а потоа утре не може.
Вучиќ додаде дека нивната иницијатива не е прифатена, но тој е задоволен од остатокот од заедничката изјава.
Косово, заедно со Србија и Босна и Херцеговина од земјите во регионот, не го признаа пет членки на Унијата – Кипар, Грција, Романија, Шпанија и Словачка.
Дијалогот меѓу Белград и Приштина и нормализацијата на односите се услови за нивно приближување кон ЕУ.
„Тие би сакале да ги толкуваат границите како што сакаат (…), а не како што бараат правилата на меѓународното право и ОН“, повтори Вучиќ.
Тој се осврна на бошњачкиот член на претседателството на БиХ, Шефик Џаферовиќ и рече дека тој „секогаш прави еден вид паралелизам“.
„Србија и Хрватска се еднакво виновни за него“, рече Вучиќ, но тој посочи дека лидерите на Западен Балкан се собраа тука за да разговараат, „тие презентираат различни идеи, а не да се преправаат дека многу се сакаат, да се бакнуваат едни со други во образите, и всушност, штом ќе се вратиме дома, сите зборуваме најдобро за сите“.
Вучиќ рече дека имал краток разговор со хрватскиот претседател Зоран Милановиќ и рече дека тие биле во „пристојни“ односи.
„Секако дека сакаме добри односи со Хрватска, но не сметаме дека треба да ласкаме на некого во Хрватска, ниту, пак, сметаме дека некој од Хрватска треба да ни ласка“, рече Вучиќ.
Тој верува дека со текот на времето, Белград и Загреб ќе имаат подобри односи и дека тоа ќе се случи кога ќе има „поголемо почитување“ од секоја страна.
