Прекрасниот антички ерменски град Ани се наоѓа во Турција на бреговите на реката Ахурјан. Ани, поради неверојатната убавина, е достоен за титулата светско чудо.
Ани за прв пат се споменува во петтиот век, а во 2016 година е запишан на списокот на светско наследство на УНЕСКО.
Старата тврдина е изградена долж клисурата, а оваа природна пречка сега е границата меѓу Ерменија и Турција. Во античко време, тоа било заштитено место, па затоа Ани била една од најважните точки на Патот на свилата. Трговијата по оваа рута ги поврза западот и истокот од Азија, Европа и Кина за време на династијата Хан. Неколку пати се обидоа да го освојат градот, но градот успеа да им се спротивстави на напаѓачите долго време.
Ани е археолошки споменик од прв степен според турскиот закон за заштита на спомениците на културата и природот.
Што го прави Ани уникатен?
Градот имал прекрасни градби и голем број цркви. За време на ерменското владеење, Ани бил познат како „Град на 1.001 црква“, а досега се пронајдени околу 40 храмови.
Градот доживеа најголем економски и културен развој во 10-11 век под власта на ерменското кралско семејство Багратуни, кога градот имал 100.000 жители. За жал, Турците Селџуци и Византиската империја го уништија градот, а потоа го уништија Монголите во 13 век и земјотресот во 1319 година.
Она што зачудува е тврдината во која се наоѓаат остатоците од црквата Карамадин со шест апсиди. Исто така, во близина се наоѓа црквата во замокот Камсараган, црквата Миџнаберд и црквата Сузан Пахлавуни.
Ани ги чува остатоците од религиозни статуи на муслимани и христијани, а архитектонските и уметничките дела сведочат за владеењето на Византија, средновековните Ерменци, Турците Селџуци и Грузијците.
Благодарение на мешањето на културите, многу нови трендови се развија во уметноста и архитектурата во периодот од седмиот до 13 век од нашата ера. Се појавија многу видови архитектура кои се користат при изградба на цркви, воени и владини згради и куќи.
Најубавите градби се црквата Свети Григориј од Абугамре, која првично била во форма на купола и црквата Свети Григориј Тигран Хоент, изградена во 1215 година. Најдобро зачуваните фрески се на џамијата Манучихра, која се наоѓа веднаш на работ на карпата. Постојат многу сомнежи за тоа дали првично била изградена како џамија или подоцна станала.
