Мора да се запре проширувањето на ЕУ и наместо вештачки да се одржуваат илузии за пристап, Европејците треба да ја кажат вистината, за да не продолжат да ги разочаруваат тие луѓе и на тој начин сукцесивно да го дестабилизираат регионот, пишува германскиот весник „Велт“.
На овој самит, земјите од ЕУ и шесте земји од Западен Балкан беа исти како и секогаш – се расправаше дали тие земји треба да сметаат на европска перспектива или ветување за понатамошно проширување. За разлика од минатите години, овојпат земјите од Западен Балкан добија неограничено ветување и многу топли зборови: ‘Задржи го курсот, не откажувај се, продолжи така. Целта е пред нашите очи“, рече претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен. И: „Ние сме европско семејство“, пишува германски Велт.
Авторот на текстот го поставува прашањето: „Врз основа на што Грузија и Украина не се дел од тоа семејство“ и „кој одредува што му припаѓа на европското семејство: географија, историја или политички пресметки?
Текстот, исто така, потсетува на самитот во 2003 година во Солун, кога ЕУ даде еуфорични ветувања за проширување, како од тогаш се водеа макотрпни преговори со Србија и Црна Гора и како Албанија и Македонија копнеат да започнат преговори.
„А Косово, признато од само 22 од 27 -те земји на ЕУ, и Босна и Херцеговина, земја која се повеќе се поткопува од држава во држава – Република Српска со доминантно руско влијание – долго сонуваа за кандидатски статус.
„Она што е сигурно е дека Европејците темелно го заебаа проширувањето на ЕУ кон Западен Балкан“, рече Велт, додавајќи дека не е виновен само Брисел, туку и земјите кандидати.
Текстот, исто така, го поставува прашањето што направи ЕУ погрешно во однос на Западен Балкан. „Покрај ветувањето за пристапување, постои и технократско воспоставување на т.н Договорот за стабилизација и асоцијација, кој требаше поцврсто да го поврзе регионот со ЕУ. Тој нуди целосна програма на бриселската бирократија: годишен самит, Совет за асоцијација, Комитет за асоцијација, Парламентарна комисија и форуми за граѓанско општество. Вака треба да изгледаат совршените членови според т.н критериумите од Копенхаген, кои се придржуваат кон демократските принципи, се институционално воспоставени и економски целосно развиени“, пишува Велт, нагласувајќи дека во исто време се инвестирани многу малку пари во регионот.
Весникот ја цитира и директорката на одделот за истражување на Берлинската фондација за наука и политика, Барбара Липерт, за проблемот на шест балкански земји: „Тие се фатени во маѓепсан круг на лошо управување и економска и социјална беда“.
Во текстот се наведува дека срамота е што ЕУ им се додворува на актери како српскиот претседател Вучиќ кој ја фали Кина, одржува воени маневри со Русија и склучува економски договор со Евроазиската унија, во која доминира Русија и остро дејствува против опозицијата во земјата, пренесува Дојче веле.
Исто така, се забележува дека јазот меѓу некои балкански земји е с deep уште длабок, дека недовербата е голема, а подготвеноста за соработка е просечна. „Би било важно овие шест земји конечно да воспостават регионален пазар, наместо да се потпираат на ЕУ во сите нивни проблеми.
Затоа, Велт заклучува: „Проширувањето на ЕУ мора да се запре воопшто! На европските лаги на Западен Балкан мора да им дојде крајот. Наместо вештачки да одржуваат илузии за пристапување, Европејците треба да ја кажат вистината, за да не продолжат да ги разочаруваат тие луѓе и со тоа последователно да го дестабилизираат регионот. Јасната порака мора да биде: нема да има полноправно членство.
Во случајот со Западен Балкан, трошоците за интеграција би биле превисоки, така што во рамките на Унијата би довеле до борба околу распределбата на средствата и ќе продолжат да го еродираат и онака кревкото создавање на ЕУ. „Земјите од Западен Балкан мора да развијат силна волја за реформи и помирување, наместо да се занимаваат со химерусите на идното пристапување“, заклучува Велт, додавајќи дека е важно регионот да продолжи да биде поддржан од милијарди.
„Најавените 30 милијарди евра за следните седум години се чекор во вистинската насока. Постои опасност Кина, Русија и Турција да се рашират низ регионот на Западен Балкан, но тоа е маргинално. „На Русија и недостасуваат пари, а искуствата што земјите ги имаат со Кина се разочарувачки“, заклучува новинарот на весникот Велт.
