Верувале или не, доживотниот претседател на СФРЈ Јосип Броз Тито, беше почесен каноник на поглаварот на Римската црква-Папата.
Оваа вест долго се криела и била најголема тајна како на Ватикан, така и на СФРЈ, и конечно ја виде светлината на денот.
Според наводите на Италијанските медиуми желбата на Тито била да умpе во католичкиот дел на Југославија, што и се реализирало, бидејќи почина во Љубљана, а таму во најголема тајна пилигринските фратри одржале посмpтен обред, пред телото да биде донесено во Белград.
Овие шоkантни изјави ги изнесуваат неколку автори во книгите и публикациите кои се објавени воглавно во српската дијаспора во текот на постоењето на СФРЈ.
Години подоцна, се испоставило дека тие се повеќе од терија на заговоp со оглед на фактот што во историските архиви се пронајдени разни документи за тајните контакти на Тито и ватиканскиот емисар, за кој не знаеле ниту највисоките раководители од тогашна Југославија, ниту српските дипломати во Рим.
За вклучување на Тито во тајното општество, кое имало големо влијание во Ватикан, заслужен бил фратарот Крунослав Драгановиќ, близок соработник на Анте Павелиќ.
Драгановиќ после војната бил еден од организаторите на пацовските канали преку кои се префрлале најозогласените усташки злосторници на сигурно, во Јужна Америка.
Сепак, Бросовиот режим му дозволил во 1967. vrati да се врати во Југославија.каде мирно живее се до крајот на животот.
