Голема е моќта на молитвата
Никос Куркулис во Грција е меѓу најпознатите и најпопуларните музичари. На 6. декември 2006. година на грчката ТВ ANT1
во телевизиската програма зборувал за бо леста која го по г одила во 2002. година.
Никос имал дија гноза од р ак на панк реасот. После неколку тестови дија гнозата била пот врдена. Неговата мајка му говорела да не се гр ижи и дека се ќе биде добро.
За време на големиот пост завршил во центарот каде што работел и се појавувал, и на сите пријатели и соработници им открил за бо леста кажувајќи ги своите последни желби, бидејќи неговиот р ак бргу нап редувал.
Планирал да отпатува во Америка за да најде док тор специ јалист кој би му помогнал да се изл екува.
Не добивајќи го очекуваниот одговор, со неколку пријатели заминал на Света Гора.
Од Уранополис се качиле на брод што превезувашл патници во Дафне (пристаништето на Свети Атос), бидејќи била стр ашна недела, бродот беше полн со аџ ии кои оделе да им оддадат поч ит на свет ците на Светата Гора.
Покрај многуте зафатени места, неговите пријатели забележале едно празно место и го советувале да седне, на што тој се согласил.
Седејќи се, човекот покрај кого седнал го прашал: “Ти си Никос Куркулис?”
Гледајќи го човекот изненаден, тој одговорил: “Да! Јас сум Никос”.
Човекот му одговорил: “Јас не те познавам и не живеам овде во Грција, но живеам далеку во Америка, ќерка ми ја слуша и сака твојата музика, така како што те познавам. Можеме ли да се фотографираме заедно? За љубов на ќерката, ќе се израдува…”
„Секако“, одговорил Никос.
После фотографирањето следел разговор меѓу нив. Никос ја започнува приказната дека би сакал да патува во Америка, но не како турист, туку да најде ле кар (кажувајќи го неговото име) што ќе ми помогне да се излекувам од кар цином.
Настанало изненадување. Човекот се зачудил, бидејќи тој бил док торот што го спомнал Никос и, згора на тоа, док торот бил изненаден од чудото што седи до него. Крајот на патувањето на бродот било проследен со долг разговор, кој на крајот завршил со размена на визит-карта.
Светогорско Бдение
Пристигнувајќи во скитот на Свети Ана на бд еењето на Велики петок,во еден момент, Старешината по име Скитјан по име О. Силиа се приближиле до Никос и му рекол:
„Дојди со мене, сега кога голема група луѓе ја напушти Црквата, можеш да го бакнеш појасот на Света Ана“.
Тој не го познавал О. Сила, но го следел. Кога стигнал до светиот појас, Никос клек нал и се пом олил. После една минута или две клек нувања, тој почнал да чувствува голем прити сок што пад нал на подот. Тој тивко и се оне свестил и бил вон себе околу дваесет минути.
Кога се опо равил, почна да пл аче за благодатта што ја чувс твува. Поминал еден час плач ејќи, а подоцна отидшол во просторија каде што одмарал цел ден.
По Велигден се вратил во градот и го посетил ле карот, каде го чекало уште едно изненадување. Лекарот му рекол дека на новите снимки нема ниту тр ага од ра кот.
Немало никакви индик ации дека тој некогаш имал кар цином. Треба да се напомене дека во текот на целиот период од утврдувањето на дијаг нозата за кар цином, тој никогаш не земал никаков л ек или бил на хе мотерапија за негово зак репнување. Инаку, во скитот на Света Ана се чува нејзиното стап ало и чудотвор ната ик она, како и пој асот што го виткала додека во себе ја носела Де ва Марија.
Постои обичај, со векови, за жени кои не можат да забр еменат, монасите да им испраќаат вр вка над која се читаат молитви за пород на моштите и пој асот на Света Ана. На овој начин, многумина добиле деца после многу години.
