Марко, среќно оженет човек, се пробудил мамурен еден ден. Цела ноќ пиел со пријателите во кафеана. Дури и не се сеќава кој го донел дома.
„По ѓаволите“, помислил тој, прашувајќи се дали направил нешто лошо изминатата ноќ. Едвај ги отворил очите и станал. Прво што видел била чаша вода и таблети за главоболка покрај креветот.
Марко седнал и ги видел работите уредно наредени на столот пред себе. Откако ги испил таблетите, сфатил дека има голема модринка на окото. Секако, бил шокиран!
Набрзо ја видел и пораката во купатило, која му ја остовила неговата жена. На пораката биле нацртани срца:
„Драги, синоќа многу се напи и направи неред. Но, не грижи се! Доручекот е на маса, излегов порано. Те сакам.“
Марко дошол до трпезаријата, каде го чекал доручек, кафе и весници. Нивниот син бил таму и веќе доручкувал. Марко го прашал: „Сине, што се случи синоќа?“
„Стигна дома околу 3 наутро и беше пијан и луд. Падна на маса во дневната соба и направи штета. Тогаш повраќаше низ цел стан и ја удри вратата. Така ја заработи таа модринка на окото“, рекол синот.
Целосно збунет го прашал синот: „Па зошто тогаш твојата мајка е толку добро расположена, па ми направила и доручек?“
Синот одговорил: „А, да! Кога мајка ми синоќа се пресоблекувала во спалната соба, ти постојано си повторувал – Остави ме, јас сум оженет!“
Изгледа дека тоа било доволно да ја надохнади целата штета од пијанството.
