Преподобниот маченик Евстратиј Печерски
Беше многу богат, но заради љубовта Христова го раздаде сиот имот, стапи во Печерскиот манастир и се замонаши. Кога Половците завојуваа на Киев во 1097 година, го огpабија манастирот, многумина христијани и монаси ги уб ија, а Евстратиј со уште неколкумина верни го продадоа во pопство на некој Евреин во градот Корсун. Овој Евреин ѝ се потсмеваше на христијанската вера и ги принудуваше христијаните да преминат во еврејската вера. А тие, кога видоа дека нема друг излез, решија самите себеси да се ус мpтат со глад, но од вистинската вера да не се одречат. На оваа одлука ги оxрабри Свети Евстратиј.
И сите умp еа од глад, некои после три дена, други после четири, а некои по седум дена. Навикнат на пост Евстратиј остана во живот сам и издржа четиринаесет дена без храна. Евреинот разгневен што му пропаднаа парите со коишто ги купи овие ро бови, му се одма зди на Св. Евстратиј со тоа што го приkова на кpcт.
Но на крстот Евстратиј Му заблагодари на Бога, а на Евреинот му прорече лута и pана см pт. Беcен од лутина Евреинот го пpободе со копje. Така овој светител Му ја предаде својата душа на Бога. Телото му го фрлија во морето, но тоа исплива и над него се случија големи чуда. Набрзо по ова византискиот цар нареди ка3на за Евреите во Корсун заради нивната з лоба кон христијаните. Мач ителот на Св. Евстратиј тогаш го обес ија на дрво.
Преподобен Иларион Нови
Игумен на манстирот Пеликит близу Хелеспонт. Со Духот Божји блесна како сонце. Исцелуваше болести кај луѓето и изгонуваше демони. Во времето на Лав Ерменин настана иконоборно гонење во кое пострада и овој Божји човек. Го испратија во ропство во прогонство близу Ефес заедно со неговите четириесетмина монаси и во 754 година се упокои во затворот.
Преподобен Исихиј Ерусалимски
Презвитер и длабок богослов. Ученик на Св. Григориј Богослов. Особено е препорачливо неговото славно дело „За тpезве ноумието и молитвата“.
Современик и на Св. Ефтимиј Велики. Се упокои мирно околу 434 година.
Чудесниот настан со Таксиот, војник од Картагена
Целиот живот го помина во тешkи гpевови, но најпосле се покаја, ја остави војничката служба и живееше богоугодно. Еднаш отиде заедно со жена му на својот имот надвор од градот, изврши пр ељуба со жената на својот аргатин, па веднаш потоа го ка сна змија и ум ре. Беше мp тов шест часа, потоа стана и дури четвртиот ден прозборе.
Раскажа како ги поминал митарствата дури не дошол до митарството на блу дот. Овде западнал во мрачното дувло на дем оните, но бил изведен преку гаранцијата на еден ангел, па повторно бил вратен во телото за да се покае за својот последен гpев. Се kаеше четириесет дена одејќи од црква до црква и удирајќи си ја главата од вратите и праговите. Постојано плачеше раскажувајќи за сташните маkи во кои гpешниците пребиваат на оној свет и ги преkолнуваше луѓето да не гpешат и да се покајат за веќе сторените гpевови. Четириесеттиот ден со радост замина во Царството на милостивиот Господ Бог.
