Нова двојка се бори за лидерство во Европа. А тоа е затоа што францускиот претседател Емануел Макрон и италијанскиот премиер Марио Драги истапуваат да ја пополнат празнината на европскиот престол во време кога ерата на германската канцеларка Ангела Меркел е при крај, пишува бриселскиот портал Политико.
Додека Германија е окупирана со внатрешните работи пред изборите во септември, француско-италијанското политичко дуо и нивните сојузници веќе работат на започнување на планот за закрепнување на ковид-вирусот во вредност од 750 милијарди евра и сега се фокусирани на неколку цели: реформирање на правилата за трошење на блокот, потпишување билатерален договор базиран на француско-германскиот модел и асоцијација во заеднички индустриски проекти и судска соработка, пишува Политико.
Порталот наведува дека двајцата европски политичари имаат многу заедничко, и двајцата се поранешни банкари за инвестиции кои гледаат на посмелата и побрза ЕУ како лек за домашните тешкотии, а исто така делат про-ЕУ, пазарни и центристички гледишта.
Што е најважно, и двајцата знаат дека е време да се дејствува сега, додека рејтингот на Драги е висок, пред Германија да добие нов лидер и додека Макрон се бори за реизбор.
Француско-италијанскиот сојуз започна минатото лето кога Макрон и тогашниот италијански премиер Џузепе Конте се залагаа за амбициозен план за закрепнување од пандемијата, и откако Драги ја презеде власта на почетокот на оваа година, сојузот само се зајакна.
Сепак, има многу пречки на патот на француско-италијанската доминација, штедливите северни држави сигурно нема да поддржат дополнително трошење и финансиска интеграција, додека централните и источните сили ќе продолжат да му пркосат на социјал-либералното раководство на Макрон.
Исто така, пред само две години, француско-италијанските дипломатски односи беа на повоено ниво, според француското Министерство за надворешни работи, поради миграциски спорови, конфликт поради цели во Либија, италијанскиот министер за надворешни работи кој флертуваше со движењето „жолти елеци“ и отповикувањето на францускиот амбасадор во Рим.
Новооткриениот ентузијазам во односите меѓу Париз и Рим стана очигледен на почетокот на овој месец, кога италијанскиот претседател Серџо Матарела отиде во француската престолнина на своето прво патување во странство по заклучувањето, а Макрон ја нарече Италија сестринска земја со која Франција, како што рече, несомнено дели повеќе отколку со која било друга.
Доаѓањето на Драги на власт во Италија само дополнително ги подобри односите, а двајцата лидери имаат за цел да потпишат билатерален договор наречен „Квиринален договор“, кој на многу начини наликува на Француско-германскиот Елисејски договор од 1963 година.
Содржината на договорот не е објавена, а пратеникот од партијата на Макрон, кој претседава со „Француско-италијанската група за пријателство“ на Француското национално собрание, Кристоф Дипомпе, смета дека сигналите испратени од двете влади се поважни од вистински одредби од идниот договор.
„Штом имаме договор меѓу Франција и Италија, без оглед на содржината, го менуваме европскиот баланс на односите“, изјави Дипомпе за Политико.
Постојат и други примери за олабавување на односите меѓу двете земји, минатата пролет Франција ја укина заштитата на екстремно левите италијански терористи, а Макрон тоа го опиша како гест на пријателство.
Што се однесува до индустриските прашања, има и знаци за подобрување, проектот за спојување производители на автомобили успеа, а минатата недела францускиот министер за економија Бруно ле Мер потврди дека ќе ја вклучи Италија во некои француско-германски проекти.
Иако се приближува кон Италија, Франција сепак не заборава на Германија и внимава да не создаде впечаток дека повикува на помеки фискални правила поради сопствениот долг, и се очекува да продолжи да бара француско-германски консензус за ова и за други прашања, заклучува Политико.
