Пишува новинарот Агрон Врангала:
Министерот за здравство не знаеше дека роднините на заразените влегуваат во центрите за нега и се грижат за нив, што е строго забрането. Се согласувам, тој можеби не слушнал за такво нешто. Не го оправдувам, но верувам.
Но:
Дали министерот знае што се случува, вака, генерално во модуларните болници?
Дали знае дека во овие болници не ви даваат вода? Воопшто. Нема вода за пациентите.
Дали знае дека на пациентите им се дава за ручек и вечера храна што дури и кучињата скитници не ја јадат? Кашкавал како сапун за перење?
Но, како тој и целиот естаблишмент мислат дека ние ќе ги оставиме нашите роднини да умрат од глад? Од што да се пожалат порано пустите тие, од ова биолошко оружје што им ги нападна бели дробови, или од гладта и жедта што им го исуши стомакот?
Да, да, луѓето влегоа затоа што беа принудени. Не обидувајте се сега да ги обвинувате граѓаните за „ниска совест“? Не ги злоупотребувајте ги граѓаните за совеста што ја имаат. Дека ве гледам како сите вие постојано се потсмевате со нив. Да имавте вие половина од свеста што ја имаат граѓаните, ние денес немаше да бидеме на оваа дереџе.
Друго,
Дали министерот, владата, опозицијата, волната, празот и сл. Знаат дека секој ковид центар работи со минимален број медицински персонал кој работи напорно во две смени така што не им останува какпа крв? Со свои очи сум видел како лекарите и медицинските сестри се кријат по ќошови и плачат со солзи од вознемиреност зато што не постигнуваат да го прават она што го знаат и сакаат да го прават?
И ова не го знаевте, нели?
А што знате вие?
Ние треба да бидеме совесни и да имаме разбирање, нели? Добро тогаш, во ред.
Сега, дали и вие ќе имате малку разбирање и ќе поднесете оставка?
п.с.
Граѓаните со право ќе кажат дека еве си замина едниот, но кој ќе дојде? Јонузи отиде, Домузи дојде.
Ееееее, ооо како не ме изми смртник, кажи го тоа!
