Појаснувањата во врска со содржината на вербалната нота за Македонија до Секретаријатот на ОН од извори на грчкото Министерство за надворешни работи, пренесува грчкиот весник Катимерини.
Министерството за надворешни работи преку своите извори, и зборувајќи за “широко распространети нарушување на договорот од Преспа”, забележува дека :
– Вербалната забелешка се однесува на државјанството на граѓаните на соседот како “македонско / граѓанин на северна Македонија”. Тоа е, тоа е формулација обезбедена со Преспанскиот договор и затоа е унифициран поимот “македонски / граѓанин на северна Македонија”, не содржи две алтернативи односно не дозволува изолирано користење на компонентите на терминот.
– Горенаведените зборови не се однесуваат на државјанството на соседната земја, бидејќи некои погрешно го пренесуваат ова. Овде јасно се гледа дека се упатува кон националноста (државјанство) содржана во вербалната нота, додека разликата меѓу “етничката припадност” и “државјанството” е адекватно и често објаснета во контекст на јавната дебата и релативната промена на Уставот од страна на соседот.
– Преспанскиот договор предвидува дека “агресивната определба на државата, нејзините официјални тела и другите јавни ентитети да бидат во согласност со официјалното име”, имено “Република Северна Македонија” или “Северна Македонија”. Во однос на други офанзивни ознаки, како и приватни субјекти и актери кои не се поврзани со државните и јавните ентитети, не се конституирани со закон и не уживаат финансиска поддршка од државата, во вербалната нота се вели дека “тие можат” се упатуваат како “македонски / или”. Соодветно, во овие случаи може да се користат и други агресивни одредувања, на пр. “Северномакедонско општество, земјоделство во северна Македонија”).
– Во однос на трговските марки и етикети на производи и спротивно на тврдењата на некои мали и средни претпријатија, страната на нашите северни соседи не побара ознака “македонски”. Наместо тоа, дословната белешка експлицитно се однесува на релевантната постапка предвидена во Преспанскиот договор, што го одвојува прашањето за трговски марки и трговски марки од претходните референци на агресивни идентификатори за државните и недржавните ентитети.
