Лидерите на влијателни вооружени движења во Либија и Јемен апелираа за руската интервенција за решавање на кризите кои ги опустошија нивните земји после регионалните “револуции” иницирани од САД пред неколку години, пишува NewsWeek. 
Портпаролот на самопрогласената либиска национална армија, предводена од генералот Халифа Хафтар и претставува една од двете ривалски фракции кои се обидуваат да ја преземат контролата врз земјата, во средата изјави дека е потребна руска поддршка за подобро да ги опреми своите сили и да помогне во воспоставувањето унифициран национална влада. Според долгогодишниот лидер Муамер ал-Каддафи, Либија и Русија уживаа во силни воени односи, но ова падна откако востание во 2011 година го поддржа Западот и последователната меѓународна забрана за продажба на оружје за либиските вооружени сили.
Во соопштението испратено до рускиот државен весник Спутник њус , портпаролот на либиската национална армија, бригадниот генерал Ахмед ал Месмари, рече дека “руско-либиските воени односи продолжуваат долго време”, додавајќи дека “либиската национална армија во моментов е целосно вооружена со Руското оружје и нејзината воена доктрина се Источна, па затоа потребата на Либија за Русија сè повеќе се зголемува додека продолжува војната против тероризмот “.
Махди ал-Машат, лидер на врховниот политички совет за про-Хути, испрати телеграми во Русија, Кина и Франција, за да побара помош во де-ескалирањето на конфликтот и олеснување на ситуацијата во Јемен.
Ал-Машат, во своето писмо, го повика рускиот претседател да обезбеди сигурност и стабилност во земјата. Тој, исто така, го повика рускиот претседател Владимир Путин да игра медијаторска улога во конфликтот на Јемен меѓу Хути Ансар Аллах од една страна и коалицијата Саудиска Арабија и ОАЕ, од друга страна.
Пораката објавена на 19 јули од страна на весникот Yemeni Saba од Јемен побара од Русија да го искористи своето меѓународно влијание за да стави крај на агресијата и да ја отстрани воздушната и поморската блокада на Јемен, поставена од коалицијата предводена од Саудиска Арабија.
Движењето за арапска пролет во 2011 година инспирираше меѓународни протести кои помогнаа да се собoрат неколку лидери на Блискиот Исток и Северна Африка, но со себе донесе бран немири и странска воена интервенција што ги остави некои нации да се повлечат од нејзините ефекти. Тој, исто така, означи пресвртница за Русија, која ја натера Москва да продолжи со поамбициозниот пристап кон Блискиот Исток, предизвикувајќи ја доминацијата на САД и Западот таму.
