ПР-от со НАТО членството и оваа година не и помогна на Шеќеринска да ја сокрие неспособноста на тимот што сама си го избрала.
Без разлика што е во свој втор мандат како министер, повторно четврта година по ред војниците и старешините на АРМ останаа без превоз.
За оваа состојба извори од Генералштабот за Лидер информираат дека навреме имале доставено барање до Министерството за одбрана, но дека партизираноста и неспособноста на службите во министерството е главната причина зошто војската остана без превоз.
Укинати се линиите од Виница, Кочани, Штип, Струмица, Радовиш, Куманово, Пробиштип до Петровец и Скопје до Велес поради истечени договори и нереализирани тендери.
На војниците и старешините им било кажано да се снаоѓаат за превоз кој како знае и умее, а средствата ќе им биле надокнадени.
Очигледно е дека Министерката не размислува како тоа влијае на безбедноста на самите луѓе но и на моралот на војската. Припадниците на Армијата кои не исконтактираа се жалат дека се снаоѓаат како знаат и умеат. Со дотраени приватни возила, или со редовни автобуски линии. Многу голем дел од нив, велат тие, не седат по цел ден во канцеларија, туку извршуваат задачи и учествуваат на разни обуки кои бараат и физичка и психичка подготвеност. После таков ден треба да возат до дома или сами да си најдат превоз.
Се поставува дилемата: дали навистина проблемот е во неспособноста на менаџментот на Министерството за одбрана и АРМ навремено да решат вакви важни прашања, или се работи за намерна манипулација со договори и анекси на договори за превоз поради остварување на профит на фирми блиски до СДСМ и Шеќеринска?
Војниците се прашуваат до кога ќе слушаме само празни флоскули за подобриот професионален и животен стандард на војската?
Се чини дека со овој континуирано несовесен однос кон своите припадници, Министерството и ГШ нанесуваат штета на угледот и на достоинството на војничката професија.
